Alessandra Nencioni, die afgelopen juni stopte met betaald voetbal, hoopt dat de Master in Sport Marketing and Sponsorship deuren voor haar zal openen in de sportindustrie. “Voetbal heeft me gemaakt tot de persoon die ik ben. Ik kan na de master een bijdrage leveren aan de sportindustrie”, zegt ze
Alessandra Nencioni heeft 13 jaar van haar leven aan het vrouwenvoetbal gewijd, waarvan 12 bij verschillende teams in Italië en één in Seattle, een ervaring die ze nooit zal vergeten. Een paar maanden voor haar 34e verjaardag is de Florentijnse op zoek naar nieuwe uitdagingen in haar professionele carrière, nadat ze afgelopen juni besloot om tijd vrij te maken voor haar speeldagen. Haar rusteloze aard en de behoefte om haar inkomen uit het voetbal aan te vullen, hebben ertoe geleid dat ze verschillende banen buiten de sport op zich heeft genomen. “Ik moest andere manieren vinden om te overleven, want als voetballer in Italië, vooral toen ik begon, was het moeilijk om geld te verdienen. Maar ik kon het voetbal niet opgeven, ik vond het te leuk”, zegt ze. De sportindustrie wordt haar volgende bestemming
De Master in Sport Marketing and Sponsorship Online van Johan Cruyff Institute heeft haar op weg geholpen naar wat ze vanaf nu wil gaan doen: al haar ervaring als profvoetballer en haar recente opleiding gebruiken om vanuit een managementperspectief in de sportindustrie te blijven werken.
Tijdens haar bezoek aan Barcelona voor haar afstuderen sprak Alessandra met ons over haar jaren als topsporter, haar zorgen en hoe ze haar toekomst ziet. Tijdens haar korte tijd in de Verenigde Staten waagde ze zich al aan de oprichting van een damesvoetbalteam. Nu heeft ze alle tijd van de wereld om nieuwe projecten aan te pakken.
Toen ik je LinkedIn-profiel las, zag ik dat je jezelf omschrijft als veel meer dan alleen een voetballer. Je hebt ook in een winkel gewerkt, bij een kinderdagverblijf als leraar Engels, een verzekeringsmaatschappij en een startup, en er staat nog veel meer. Wat zijn jouw toekomstplannen in de sportindustrie?
Als voetbalster in Italië is het moeilijk om daar van te leven, vooral toen ik een paar jaar geleden begon met spelen. Dus moest ik proberen ook iets anders te doen, andere manieren vinden om te overleven, en tegelijkertijd hield ik zoveel van voetbal dat ik dat niet op wilde geven. Dus ja, ik heb veel verschillende banen gehad en ik denk dat ze me hebben geholpen om de voetballer te worden die ik was tot afgelopen juni, de persoon die ik nu ben en ook de collega die ik in de toekomst kan zijn. Wat zijn mijn plannen voor de toekomst? Dat is een goede vraag. Ik denk dat ik in de sportindustrie wil blijven werken. Daarom heb ik de master gedaan en ik denk dat ik de sportwereld veel te bieden heb. We zien wel.
Alessandra met de beker na het winnen van de Coppa Toscana met Florentina FC. Foto: San Gimignano FC.
Zou je een duale carrière aanbevelen aan andere topsporters?
Ik raad het tegenwoordig aan, want in Italië is het vrouwenvoetbal gelukkig professioneel geworden. Dus we hebben deze status, nu wordt het als echt werk beschouwd. Maar ik denk dat het nog steeds nodig is om een tweede optie te hebben, een parallelle opleiding, niet alleen vanwege het geld, maar voor persoonlijke groei en voor de personen wie we zijn.
“Gelukkig is het vrouwenvoetbal nu professioneel in Italië, maar ik denk nog steeds dat het goed is er een opleiding naast te doen, niet om het geld, maar voor persoonlijke groei”
Kun je ons wat tips geven hoe dat het beste werkt?
Nou, allereerst heb ik gekozen voor een online cursus. Dat is handig omdat je jouw tijd kunt indelen zoals je dat zelf wilt en hoeveel zin je hebt. Het draait allemaal om het managen van jezelf, je tijd, hoe je je voelt en of je iets kunt doen. En natuurlijk passie. Ik denk dat dat in ieder geval was wat mij dreef. Het is niet de passie voor de sport, het is de passie voor studeren. Dus als je iets doet dat je echt leuk vindt, waar je echt van houdt, dan doe je er extra moeite voor. Dus ik denk dat dat de truc is.
“I koos een online programma omdat je dan beter je tijd kan managen; als je iets doet dat je echt leuk vindt, dan doe je daar extra moeite voor”
Je hebt je sportieve carrière doorgebracht in Italië en de Verenigde Staten. Wat zijn je beste herinneringen aan beide competities?
Nou, in Italië, in termen van het voetbal, denk ik dat vorig jaar de overgang naar het profvoetbal plaatsvond. Ik mocht daar deel van uitmaken en ik vind het goed dat ik zo lang heb gespeeld in, laten we zeggen, slechte omstandigheden, maar uiteindelijk heb ik met mijn bescheiden bijdrage de toekomstige generaties kunnen helpen. Dus ik vind het zeker een mooie herinnering. En in de States, in de eerste plaats gewoon om daar te zijn, de kans te krijgen om daar te spelen en zo’n andere omgeving te leren kennen. Omdat in de Verenigde Staten het profvoetbal voor vrouwen veel verder is, vooral in vergelijking tot het Italiaanse spel. Dus gewoon om er te zijn. Ik herinner me mijn eerste wedstrijd daar en het was van ‘wauw, ik ben hier!’
Tijdens je tijd in Seattle was je ook betrokken bij de oprichting, groei en ontwikkeling van het vrouwenteam OSA Seattle FC. Was het jouw eigen beslissing om daaraan mee te doen?
Ik zal proberen het kort te houden, want het is eigenlijk een heel lang verhaal. Ik ging er die eerste zomer alleen heen. Ik was de enige buitenlandse speler in een Amerikaans team, in het lokale team, en het was op dat moment een heel slecht moment voor het Italiaanse voetbal, misschien wel het dieptepunt. En ik was daar en ik dacht dat dit een droom voor mij zou zijn, ik bedoel, dit is een droom voor Italiaanse voetballers, vrouwelijke voetballers. En ik ontmoette een Italiaanse ondernemer die daar woonde en hij was betrokken bij (American) football en voetbal. Daar ontstond het idee, omdat je dat in Amerika kunt doen, het team creëren. En als je in een betere competitie wilt spelen, dan betaal je meer, maar het kan wel. Dus besloten we om gewoon te proberen het team vanaf de grond op te bouwen. En het doel van dat team was om Italiaanse spelers daarheen te halen om dezelfde ervaring op te doen die ik had. Dus zo is het ontstaan.
Wat zou jij doen om meer vrouwen in leidinggevende posities in de sport te krijgen?
Nou, dat is ook een goede vraag, want ik ben Italiaanse en woon in een land waar het verschil tussen mannen en vrouwen groot is. Er is een grote kloof. Ik denk dat de sport altijd gericht is geweest op mannen, op de mannelijke kant. Ik denk dat we dit stereotype moeten doorbreken dat sport alleen voor mannen is. En dat doen we, maar ik denk dat hoe meer we jonge meisjes laten deelnemen aan sport, welke sport ze ook willen doen, op welke manier ze het ook willen doen, hoe gemakkelijker het zal zijn om ook hun interesse te wekken. En ik denk ook dat vrouwen andere eigenschappen hebben dan mannen, ook als ze manager zijn. Dus ik denk dat er behoefte is, niet alleen in de sport, maar in alles. We moeten het vanaf de grond opbouwen en we moeten meisjes dichter bij sport brengen, in elke sport.
“Ik vond het leuk om te studeren, ik hield echt van de manier waarop het systeem is opgebouwd, de methode die je gebruikt en ik vond vooral het forum, de discussies leuk”
Alessandra, afgelopen zomer tijdens de afstudeerceremonie met haar diploma.
Hoe was je studieervaring tijdens de Master in Sport Marketing and Sponsorship Online?
Ik heb met iedereen om me heen met zoveel enthousiasme over deze master gesproken dat ik er zelfs een paar heb aangedragen. Ik had een geweldige ervaring. Ik had het in het begin niet verwacht omdat ik andere online cursussen had gedaan en daar niet zo blij mee was. Dus begon ik na te denken over hoe het werkt en hoe meer ik erin kwam, hoe beter het was. Ik vond het leuk om te studeren, ik hield echt van de manier waarop het systeem is opgebouwd, de methode die je gebruikt en ik vond vooral het forum, de discussies leuk. Je ontmoet mensen van over de hele wereld met totaal verschillende ervaringen, je zet ze allemaal bij elkaar en ze delen hun eigen gedachten en dat was voor mij het beste aan deze master.
