Craig Foster is de nieuwe ambassadeur van het Johan Cruyff Institute in Australië en hij sluit zich aan bij de missie om (voormalige) sporters op te leiden in sportmanagement, zodat ze een bijdrage kunnen blijven leveren aan de sport
Craig Foster is één van bekendste gezichten van het Australische voetbal. Hij was profspeler bij verschillende clubs in Australië en maakte deel uit van de Australische selectie in de jaren ’90. Nadat hij stopte als profspeler bleef hij op verschillende manieren sterk verbonden met zijn sport.
Craig is in Australië een bekende commentator en analist voor SBS evenals een fervent verdediger van spelersrechten, een rol die hij vervulde als CEO en voorzitter van Professional Footballers Australia (PFA), een organisatie waarvan hij nog steeds lid is. Hij heeft een licentie als professioneel voetbalcoach en was de eerste hoofdcoach van het inheemse (Aboriginal) Australische voetbalteam. En – last but not least – is hij alumnus van de online studieprogramma’s Postgraduate Diploma in Football Business en Master in Sport Management van het Johan Cruyff Institute.
Craig Foster is actief betrokken bij een aantal goede doelen die sociale ontwikkeling via voetbal bevorderen, met name voor de rechten van de inheemse gemeenschap, gezondheid, onderwijs en sportmogelijkheden. Vanuit die rol zet hij zich ook in om toekomstige generaties beter op te leiden om sportorganisaties in Australië te managen en is hij ambassadeur van het Johan Cruyff Institute in zijn land.
In dit interview brengt hij ons op de hoogte van de situatie in Australië en de uitdagingen waarmee zijn land wordt geconfronteerd om invloed te kunnen uitoefenen op een sportwereld die steeds meer globaliseerd.
Johan verdedigde altijd het idee dat een goed opgeleide sporter de beste optie is om de sport te managen. Ben je het daar mee eens?
Zonder enige twijfel. Voormalige sporters dragen veel bij. Ze kennen het veld, zijn gepassioneerd, hebben vaak een speciale band met belangrijke belangengroepen (fans, sponsors, media …) en ze worden – denk ik – meer ethisch geleid, ethiek voor hun werk en een aantal waarden die voortkomen uit teamwerk, omdat ze begrijpen dat wat je dagelijks doet fundamenteel is voor elke prestatie, en – en dit is misschien wel het belangrijkste – ze hebben het vermogen om op lange termijn te denken en te plannen. Ik bedoel niet dat je iemand anders moet uitsluiten, iedereen heeft het recht om deel te nemen aan de sport waarvan hij of zij houdt, maar voormalige sporters hebben wel een aantal wenselijke kwaliteiten, op voorwaarde dat die vergezeld gaan van een solide academische basis.
Johan veranderde het spel; hij was een visionair als speler en als coach, maar hij wijdde ook veel van zijn energie aan het opleiden van sporters. Welke rol heeft onderwijs in de voetbalwereld in Australië?
Kennis is essentieel voor de groei en ontwikkeling van voetbal in Australië, of in heel Azië zou ik zeggen. De ontwikkelingen in voetbal gaan om verschillende redenen constant door: het is de meest populaire sport ter wereld, er ligt een enorme financiering aan ten grondslag en – door de grote concurrentie tussen landen, competities en de tienduizenden clubs van amateurs tot professionals – is elk strategisch en innovatief voordeel van fundamenteel belang, hoe klein ook. Dit stimuleert de veranderingen in hoog tempo, die vervolgens worden geanalyseerd, gedeeld en verspreid via de vele digitale kanalen. Landen als Australië, en confederaties zoals Azië, kunnen alleen gedijen als ze doorhebben hoe die internationalisering werkt, ze de beste ideeën herkennen en vooruitgang boeken met de eigen concurrentievoordelen. Daarbij is het essentieel dat dit goed wordt begrepen en dat kan maar op twee manieren worden bereikt: via ervaring en via onderwijs. Beide zijn fundamenteel.
Je besloot twee jaar geleden om aan het Johan Cruyff Institute te studeren. Hoe kwam je op ons pad en waarom vond je het belangijk voor jezelf?
Ik zocht een opleiding in voetbal business, in plaats van sportmanagement dat in Australië erg populair is. Om in de voetbalindustrie te kunnen werken leek het mij een voorwaarde om de nodige kennis van de internationale context van die wereld te hebben. Daar heb ik op gezocht en zo vond ik de online studieprogramma’s van het Johan Cruyff Institute, die me aanspraken omdat ik zo in staat was om mijn studie te combineren met de verschillende banen die ik had in het Australische voetbal. Zo kon ik leren en mijn kennis op peil brengen, terwijl ik dat tegelijk kon toepassen in mijn werk. Dit onderwijsmodel is fantastisch voor de moderne generatie studenten.
“Ik geloof dat een betere academische basis voor (oud-)voetballers en voor alle anderen die een bijdrage leveren aan de voetbalwereld, belangrijk is voor het succes op lange termijn”
Hoe ga je als ambassadeur van het Johan Cruyff Institute in Australia de Legacy van Johan Cruijff verspreiden?
In de voetbalwereld is dat vooral een culturele uitdaging, die diep geworteld is in de oud-spelersgroep. Daarom is hun opleiding zo belangrijk. Begrijp me niet verkeerd, onze professie is net zo schuldig als de voetbalmanagers. Niemand heeft hard genoeg zijn best gedaan om buiten het voetbalveld generaties van geschoolde professionals op te leiden en deze groep competente professionals zou verder uitgebreid moeten worden. Veel – zo niet de meeste – uitdagingen kunnen in Australië via onderwijs aangepakt worden, omdat steeds dezelfde fouten gemaakt worden. Ik geloof dat in voetbal een steviger academische basis een belangrijk ingrediënt is voor ons succes op lange termijn.
Zijn opleidingen voor spelers ook één van de doelstellingen voor de PFA?
Jazeker. Andere sporten, zoals rugby, hebben zich hier om uiteenlopende redenen op het universitaire systeem gericht en hebben zo generaties hoogopgeleide spelers gecreëerd, waardoor een belangrijk netwerk is ontstaan waaruit deze sport kan putten, zowel met bijdragen vanuit het systeem zelf als extern. Voetbal is historisch gezien een sport van de arbeidersklasse, vooral omdat onze voetbalcultuur uit Engeland is overgewaaid en van vóór de groei stamt die we doormaakten dankzij andere culturen via de naoorlogse immigratie. Het zou onze uitdaging moeten zijn om in de toekomst de sport te worden met het meeste onderwijs. De PFA, die momenteel goed management kent, werkt er hard aan om de mentaliteit bij de profvoetballers te veranderen en het percentage spelers met studies neemt toe. Dat is erg positief voor de toekomst van onze sport.
“De PFA is bezig de mentaliteit van profclubs en andere betrokkenen te veranderen, waardoor steeds meer profvoetballers gaan studeren. Dat is erg positief voor de toekomst van het voetbal”
Denk je dat spelers in Australië inzien dat een opleiding voor hen belangrijk is als ze stoppen met profvoetbal?
Steeds meer. De nieuwe generaties gaan inzien hoe belangrijk het is om zowel de geest als het lichaam te trainen, vooral als ze de voortrekkers hierin leren kennen. Dat wil zeggen: degenen die deze prestaties op en buiten het veld hebben bereikt, dankzij hun vorming, persoonlijke groei en sociale bijdrage. Eén van onze uitdagingen is dat coaches en clubs weinig prioriteit geven aan het opleiden van spelers, doordat veel coaches van een vorige generatie zijn die verder geen opleidingen genoten hebben naast het behalen van hun trainerlicentie. Aangezien er nu meer spelers zijn die zich na hun sportcarrière inzetten voor coaching of voetbalmanagement, is dat proces nu logischer. Dat helpt het denkniveau in het voetbal te verhogen, waar betere besluitvorming en groei van profiteren, wat weer haar impact heeft op het voetbal in het algemeen.
Waarom is het belangrijk om van de beste clubs te leren?
Historisch besef is belangrijk om te weten wat werkt en wat je in veel gevallen moet vermijden. Als je weet wat er op internationaal niveau in het voetbal gebeurt, dan helpt je dat om daar belangrijke lessen uit te leren en wat je ervan kunt toepassen, en wat verkeerd is gedaan en niet heeft gewerkt. Voor beide is die internationale context erg belangrijk.
Voor wat betreft het bestuurlijk niveau is het belangrijk om bijvoorbeeld van de problemen van de FIFA te leren, om oplossingen te zoeken die leiden tot betere controle van accounts, transparantie en een andere ethische cultuur. De kleinere landen, zoals Australië, kunnen zich niet veroorloven om middelen te verspillen, of om tijd te verliezen, noch kunnen zij succes boeken zonder innovatie of goede ideeën. We moeten onszelf trainen, onze hersens oefenen, zo simpel is dat. Het Johan Cruyff Institute biedt voor voetballers, op welk niveau ook, een goed voorbeeld, zodat ze de context van de eigen markt leren kennen ten opzichte van andere, de verschillen tussen de markten leren herkennen, en de unieke eigenschappen van de eigen regio leren kennen, om vervolgens betere beslissingen te kunnen nemen. Dat is de enige manier waarop Australië en Azië op internationaal niveau een belangrijke rol kunnen spelen in het voetbal.
STUDEER BIJ ONS, EEN SELECTIE VAN PROGRAMMA’S IN FOOTBALL BUSINESS …
- Cursus Football Business Fundamentals online (Start: februari 2018, Nederlands)
- Postgraduate Diploma in Football Business (Start: maart 2018, online, Engels)
- Football Business Insights (Start: juni 2018, Barcelona, Engels)
- Master in Football Business in partnership with FC Barcelona (Start: september 2018, Barcelona, Engels)
… EN IN AMSTERDAM
- Module Sport & Facility/Event Management (Start: januari 2018, Nederlands)
- Master in Coaching (Start: september 2018, Engels)
- Master in Sport Management (Start: september 2018, Engels)
