Een groep alumni van de editie 2020 van de Master in Coaching, kwam bij elkaar op het Johan Cruyff Institute Amsterdam om een workshop te volgen over ‘Coaching en Bewustwording’ onder leiding van coach Karen Ephraim
“Wat ik zelf enorm krachtig vond aan de alumnibijeenkomst van de Master in Coaching, is dat we elkaar meer dan een jaar niet hadden gezien, maar dat de veiligheid en openheid die we tijdens de opleiding hadden opgebouwd, er gelijk weer was. Er werden meteen persoonlijke dingen gedeeld, over het werk en privé-situaties. Dat is de kracht van de Master in Coaching! Ook zagen we elkaars groei terug, in de verhalen en de manieren van coachen”, zegt Renée Kersten, alumna van de Master in Coaching en initiatiefneemster van een alumnibijeenkomst van haar editie, 2020.
Begin juli stelde Johan Cruyff Institute Amsterdam haar faciliteiten beschikbaar en Renée had coach en docente Karen Ephraim benaderd, om een workshop te leiden voor haar collega-coaches en oud-medestudenten van de Master in Coaching, editie 2020. We vroegen Renée en Karen naar hun ervaringen over de alumnibijeenkomst.
Waarom vonden jullie het belangrijk om als alumni-coaches bij elkaar te komen?
“Veel van wat we geleerd hebben via de Master in Coaching gebruiken wij in ons dagelijkse leven en dit werd ook bij het weerzien weer bevestigd”, aldus Renée, “Maar in het leven van alledag kom je ook weer in oude gewoontes terecht en deze bijeenkomst zagen we als een kans om met behulp van leuke opdrachten in de coach/coachee-relatie te duiken. Ik draag de Master in Coaching altijd een beetje met me mee en we waren op zoek naar een stukje bewustwording over het eigen handelen en het opfrissen van skills. Toen ik Karen over de invulling sprak, gaf ik aan dat we graag een workshop wilden om daar aandacht aan te besteden, naast het feit dat het natuurlijk superleuk was om elkaar weer te zien en bij te praten.”
Waar ging de workshop ‘Coaching en Bewustzijn’ over?
“Ieder moment dat je bewust bezig bent met je eigen ontwikkeling, zet je ook stappen in je ontwikkeling als coach”, aldus Karen, en “doordat deze oud-studenten met elkaar de ‘reis’ van de Master in Coaching al hebben gemaakt, was het contact direct weer intens en is er nauwelijks tijd nodig om stevig met elkaar aan het werk te gaan. In de workshop gebruikten we fotokaarten”, vervolgt ze, “die stonden voor twee thema’s of vragen:
- ‘Wat neem je in het dagelijks leven mee van de Master in Coaching?’ en
- ‘Welke onderwerpen uit de Master in Coaching zou ik meer willen inzetten?’
Met behulp van ‘rake’ vragen hebben we dit uitgewerkt en hebben we een intensieve ochtend met elkaar beleefd.”
Hoe was het om dit met de alumnigroep te organiseren?
Het was duidelijk dat deze alumni behoefte hadden om met elkaar weer een Master in Coaching-dag te beleven: samen met één van de docenten aan het werk gaan rondom het thema ‘wie ben ik als coach’, aldus Karen, en “als docenten is het mooi om hier een bijdrage aan te kunnen leveren door de groep met een aantal vragen weer als groep én als individu in beweging te kunnen brengen. Een beweging die er overigens nog steeds was, want er was heel weinig aanloop nodig om direct stevig aan de slag te gaan, maar op deze bijeenkomst vanuit een Master in Coaching-insteek, weer extra aangewakkerd werd.”
Zouden alumni-coaches vaker bij elkaar moeten komen?
“Het is voor professionals goed om regelmatig stil te staan bij de manier waarop je met je werk bezig bent. Dat kan individueel, zoals we dat in de Master in Coaching met de reflectieverslagen en het Report of Journey doen,” adus Karen, “en er zit ook een meerwaarde aan om dat samen te doen, met mensen die met jou in dezelfde of een andere Master in Coaching-groep hebben gezeten. Je spreekt dezelfde taal, bent op dezelfde manier bezig geweest met je eigen ontwikkeling en herkent elkaar in de uitspraak van Johan Cruijff: ‘Je kunt anderen pas coachen als je jezelf kunt coachen’.
Wat namen de alumni-coaches vooral mee van de alumnibijeenkomst?
“Je merkt dat de kracht van de Master in Coaching blijft bestaan, ook ruim nadat je de opleiding hebt afgerond; het is niet nodig om elkaar wekelijks te spreken of elkaar vaak te zien. Onze groep heeft een krachtige band, wat vandaag ook weer bevestigd werd,” aldus Renée, en “We hebben elkaar geholpen, via casussen die zowel over privé-situaties gingen als werk gerelateerde situaties. Ook hebben we herinneringen opgehaald wat ons het meest is bijgebleven. De positieve vibe in de groep is goed en belangrijk, want in coaching ben je nooit uitgeleerd en kan je veel van elkaar leren!”