Voormalig profwielrenster Marieke van Wanroij, head of coaching bij wielerploeg Team Jumbo-Visma Women, gaat in op de rol die de Master in Coaching van het Johan Cruyff Institute speelde in haar topsport- en coaching-carrière
Marieke van Wanroij is een voormalig profwielrenster die onder meer in het wielrenteam met Marianne Vos heeft gereden. Tegenwoordig is zij Performance Coach bij de wielerploeg Team Jumbo-Visma Women, waar zij de rijdsters van het team coacht. De Master in Coaching van Johan Cruyff Institute Amsterdam speelde een belangrijke rol bij die switch in haar loopbaan.
“In mijn tijd als professioneel wielrenster was er weinig aandacht voor de persoonlijke ontwikkeling van –ik zeg het oneerbiedig maar bedoel het niet zo– de ‘knechten’ in de wielrensport, dus degenen die het team of de toprijder helpen te winnen. Mijn droom was echter om coach te worden van een grote sportploeg, maar de topsport bepaalde zo’n groot deel van mijn leven dat –toen ik daarmee stopte– ik niet zo goed wist wat ik daarin te bieden had. Ik besloot daarom in 2015-16 de Master in Coaching te volgen. En zes jaar later kon ik de overstap naar Jumbo-Visma Women maken, iets waar ik ontzettend blij mee ben,” zegt Marieke.
Hoe was de Master in Coaching voor jouw carrièrestap belangrijk?
Toen ik aan de Master in Coaching begon wist ik wel waar ik naartoe wilde –namelijk verder met coachen– maar het voelde nog niet helemaal als iets van mezelf. Ik had al wel wat gedaan in coaching, want ik had bijvoorbeeld ervaring als sportpodotherapeut en docent, waarbij je de cliënten eigenlijk ook iedere dag aan het coachen bent, door bijvoorbeeld de juiste vragen te stellen of hen door te verwijzen.
“Voor de Master in Coaching wist ik al wel dat ik verder wilde met coaching, maar het voelde nog niet helemaal als iets van mezelf”
Dus, het coachen zat er al wel. En door van alles in Master in Coaching werd ik aan het denken gezet: door mijn medestudenten, door de coach-docenten en door mijn persoonlijke coach. Het uitgangspunt van het studieprogramma is om die persoonlijke groei en ontwikkeling door te maken. Ik leerde bijvoorbeeld, dat mijn kracht het luisteren en kijken is en wat ik daar allemaal mee kan doen in coachen. Daardoor kon ik mijn eigen coaching stijl ontwikkelen, waardoor ook het vertrouwen in mezelf groeide, als coach en als mens. Ik durfde te staan voor wat ik wilde en belangrijk vond!
Marieke van Wanroij, coach Jumbo-Visma Women. Credits: Team Jumbo-Visma, foto: Bram Berkien.
Wat was voor jou de kracht van dit studieprogramma?
Dat de docenten een veilige omgeving creëren, zodat die mooie ontwikkelingen kunnen plaatsvinden, zowel als groep, als op individueel niveau, waarin iedereen echt veel leert.
Daarnaast zie je individuele en verschillende manieren van reageren –dus van coachen. Er bestaat geen goed of fout, of een beste manier van coachen. Je leert dus veel van anderen, maar uiteindelijk ontwikkel je een stijl die bij jou past.
“De veilige omgeving was essentieel voor het ontwikkelen van mijn eigen coaching stijl, wat me ook zelfvertrouwen gaf”
Vroeger had ik bij coaching vaak zoiets van: “Maar hoe doe je dat precies?”, terwijl ik nu meer denk: ”O ja, zo kan het ook.” Door de Master in Coaching ben ik gegroeid als coach en heb ik inzicht en vertrouwen gekregen in mijn stijl van coachen.
“Ik heb mijn coaching vaardigheden ontwikkeld en inzicht en vertrouwen gekregen in mijn stijl van coachen”
Wat heb je van de Master in Coaching bij Jumbo-Visma Women toegepast?
Bij de Master in Coaching heb ik zelf kunnen zien en ervaren hoe fijn en belangrijk het is in een veilig en vertrouwd klimaat te kunnen groeien en ontwikkelen. Met team Jumbo-Visma Women bijvoorbeeld konden wij vanwege covid pas relatief laat bij elkaar komen, wij kenden elkaar alleen van online sessies. We zijn toen eerst gestart met een kennismakingsronde waarbij uiteindelijk iedere renster twee dingen mocht uitlichten die voor hen belangrijk waren in het kader van persoonlijke ontwikkeling. Je zag dat dit niet alleen begrip creëerde maar dat er ook verbinding en vertrouwen in elkaar ontstond. Dat moment is heel bepalend geweest voor de sfeer binnen de groep en hoe er al vrij snel openlijk en met respect naar elkaar gecommuniceerd werd.
“Uiteindelijk is het niet de bedoeling dat je als coach hard aan het werk bent om de groep bij elkaar te houden, maar zij aan het werk gaan in de door jou bepaalde richting”
Eerder in mijn coachbestaan heb ik ook wel eens te maken gehad met een heel andere groepsdynamiek. Dat zijn tegelijkertijd ook de leerzame en waardevolle momenten. Maar juist dankzij de Master in Coaching heb ik vooral geleerd de rensters met elkaar in gesprek te laten gaan en het conflict niet uit de weg te gaan. Uiteindelijk is het niet de bedoeling dat je als coach heel hard aan het werk bent om de groep bij elkaar te houden, maar ervoor zorgt dat de groep zelf met elkaar aan het werk gaat, in de door jou bepaalde richting.
Ploeg tijdens het trainingskamp in Alicante. Credits: Team Jumbo-Visma, foto: Bram Berkien.
Werkte je in de Master in Coaching ook met coaching thema’s?
De bijeenkomsten hebben vaak een thema, maar soms kan het ook over wat anders gaan. Het is niet de bedoeling om de lessen strikt te volgen, maar dat de groep eigenlijk het onderwijs bepaalt, dus de persoonlijke dingen die iedereen inbrengt om te willen ontwikkelen, want dat is waar de Master in Coaching over gaat.
“Coaching gaat over bewustzijn en om van daaruit te onderzoeken wat bij jou past”
Een voorbeeld: Misschien staat op het programma dat we het over ‘Presteren onder Druk’ gaan hebben en een student-coach stelt voor het over een ander onderwerp te hebben dat hem of haar bezighoudt. Dat kan dan reacties bij de groep oproepen, bijvoorbeeld van studenten die het juist wél graag over presteren onder druk willen hebben. En dat is dus ook eigenlijk precies waar de opleiding én coachen over gaat: Wat gebeurt er en hoe sta jij daarin? Je wordt je bewust van je gedrag, je gedachten, je doelen en wensen, om van daaruit te onderzoeken wat bij jou past!
Merkte je het ook in persoonlijke kring?
Nou, ik merkte dat ik soms voorbijging aan mezelf als er privé dingen speelden. Ik leerde hoe ik in zulke situaties beter mijn eigen grenzen kan bewaken, hoe ik mezelf op kan laden en ook voldoende tijd en aandacht aan mezelf kan geven. Door de opleiding werd ik me daar bewuster van en leerde ik dus ook hoe ik een goede vriendin, zus of partner kan zijn, voor de mensen om me heen.
Rechts Marieke van Wanroij. Credits: Team Jumbo-Visma, foto: Bram Berkien.
