Lucas Faggiano heeft een lange loopbaan in het professionele basketbal opgebouwd. Hij speelde in de competities van de Verenigde Staten, Spanje, Brazilië en Mexico. In dit interview benadrukt de Argentijnse spelverdeler hoe zijn opleiding hem nieuwe tools heeft gegeven om zijn professionele toekomst buiten het veld vorm te geven
Inmiddels is Lucas Faggiano 36 jaar oud en combineert hij basketbal met een leiderschapsrol op én buiten het basketbalveld. Zijn leerervaringen als student van de University Master’s Degree in Sports Management Online aan Johan Cruyff Institute heeft hem een strategische visie op de sportindustrie gegeven, evenals praktische tools om zijn overgang naar nieuwe professionele uitdagingen te plannen.
In dit interview reflecteert Lucas Faggiano op zijn ontwikkeling als sporter, wat online leren voor actieve sportprofessionals kan betekenen en hoe je naast je sport ook kan studeren om je goed voor te bereiden op je professionele toekomst.
Je hebt in de Verenigde Staten, Argentinië, Brazilië, Spanje en Mexico gespeeld. Welke persoonlijke en professionele lessen heb je daaruit kunnen trekken?
Het was een heel verrijkende ervaring. Spelen in veel verschillende landen werkt geestverruimend. Elke plek heeft zijn eigen cultuur, zijn eigenaardigheden, zijn manier om het leven te begrijpen, en dat houdt in dat je constant geconfronteerd wordt met de uitdaging om je aan te passen. Wanneer je in een nieuw land aankomt, kun je niet verwachten dat alles werkt zoals thuis; je moet leren om je aan hun realiteit aan te passen.
Het leren van verschillende culturen en levensstijlen geeft je tools die verder gaan dan sport. Je groeit niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten. Na verloop van tijd wordt elke nieuwe bestemming een nieuwe oefening in aanpassing, en zelfs als de omgeving heel anders is, heb je al een basis om ermee om te gaan.
“Of het nu in Brazilië, Mexico of Europa is, elke ervaring telt. Los van de sportieve prestaties waardeer ik vooral de menselijke relaties die je opbouwt. Uiteindelijk is dát wat overblijft zodra je sportcarrière voorbij is.”
Hoe heeft zich jouw rol als speler in de loop der jaren ontwikkeld?
Ik denk dat mijn ontwikkeling heel natuurlijk is verlopen. Toen ik 18 of 19 was, verdiende ik mijn plek in het eerste team door bij te dragen waar dat nodig was. Ik keek goed naar wat het team nodig had en probeerde daar op in te spelen. In het begin viel ik vaak in op moeilijke momenten, wanneer het team een ommekeer nodig had. Door de jaren heen, dankzij die ervaringen, kreeg ik een steeds belangrijkere rol. Vooral tussen mijn 28e en 30e was ik een centraal onderdeel van het team.
“Nu, op mijn 36e, speel ik een rol die meer verbonden is met leiderschap, zowel op als buiten het veld. Als spelverdeler kan ik rust brengen in belangrijke momenten en verantwoordelijkheid nemen in spannende slotfases.”
Het is nu ook mijn beurt om mijn ervaringen te delen met jongere spelers, wat ik heel belangrijk vind, vooral in deze positie.
Wat was het meest uitdagende moment in je sportcarrière?
Ik heb verschillende grote uitdagingen gekend, maar zonder twijfel was het spelen voor de nationale selectie het zwaarst. Het was tegelijk ook iets wat me altijd bij zal blijven. Mijn debuut maakte ik tegen de Verenigde Staten, in een beslissende kwalificatiewedstrijd voor het WK 2019 in China.
Spelen in een kwalificatietoernooi is totaal anders dan een vriendschappelijke wedstrijd of een voorbereidingstoernooi. Die extra druk maakt de verantwoordelijkheid veel groter. Zonder twijfel was dat de grootste uitdaging in mijn carrière.
Wat motiveerde je om te gaan studeren aan Johan Cruyff Institute?
Ik heb altijd een grote interesse in studeren gehad. Ik ben van nature nieuwsgierig en heb interesses zowel binnen als buiten de sport. Eerder was ik al begonnen aan een paar online cursussen, maar om verschillende redenen kon ik die niet voltooien. Al een tijd was ik op zoek naar een sportmanagementprogramma, maar vaak waren ze klassikaal, wat lastig is wanneer je nog professioneel speelt. Zelfs als je in dezelfde stad woont als waar het programma wordt gegeven, veranderen de roosters vaak voortdurend.
Ik kende het Johan Cruyff Institute al, dus ik ben het toen wat verder gaan onderzoeken en ik trof een serieuze, prestigieuze instelling aan, die ook goed aansloot bij mijn behoeften. Toen de kans zich voordeed, heb ik geen moment getwijfeld.
“Ik ben aan de opleiding begonnen omdat het precies was wat ik zocht: een degelijke opleiding die praktische tools biedt. En ik ben nog steeds blij dat ik die beslissing heb genomen.”
Hoe heeft deze opleiding jouw kijk op sport en je professionele toekomst beïnvloed?
Het Johan Cruyff Institute heeft me veel tools gegeven en me een brede en diepgaande kijk op sport geboden. Het stelt je in staat om aspecten te begrijpen die je als atleet meestal niet ziet. Alles wat achter een evenement gebeurt—het werk dat in de schaduw plaatsvindt om alles te laten draaien—is enorm.
“Als speler ben je gefocust op wat er op het veld gebeurt—en dat is al veel—maar er zit een heel complex systeem achter, en dat begrijpen is cruciaal als je vanuit een andere rol betrokken wilt blijven bij sport.”
Als ik nu naar een stadion ga, kijk ik niet alleen naar de wedstrijd. Ik let ook op hoe alles georganiseerd is, de locatie, het personeel, de systemen, de doorstroming… Ik ben vooral geïnteresseerd in sportmanagement en de zakelijke kant, meer dan in de technische kant. Daar zie ik mijn toekomstige loopbaan.
Wat zou je tegen een sporter zeggen die nog twijfelt om te gaan studeren?
Ik zou zeggen: gewoon doen! Het is ruim bewezen dat het mogelijk is om beide te combineren. We hebben genoeg tijd, en tegenwoordig passen veel instellingen zich aan onze schema’s aan.
Natuurlijk is het niet makkelijk. Onze routines veranderen voortdurend. Soms moet je thuis studeren, andere keren in een hotel of zelfs in een vliegtuig. Je moet er tijd voor vrijmaken en soms in rusttijd of je vrije tijd studeren. Maar het is het zeker waard.
“Toen ik op sociale media deelde dat ik mijn master had afgerond, was ik verrast over hoeveel sporters me benaderden om naar mijn ervaring te vragen. Er is veel interesse en enthousiasme om te studeren.”
Dus als ze erover nadenken om te gaan studeren, zou ik zeggen: twijfel niet! Het is een investering die de moeite waard is.
Welke les of tool zou je eruit pikken uit jouw tijd aan Johan Cruyff Institute?
De cursus die ik het leukst vond was Strategisch Management van Sportorganisaties. Voor mij is dat de basis. Ik vond die cursus geweldig, omdat je daar een gestructureerde analyse uitvoert, een echte diagnose van een bestaande organisatie, en van daaruit een strategisch plan leert ontwerpen.
Die aanpak gaf me concrete tools om na te denken over hoe je een club kunt herstructureren, hoe je een project vooruit kunt helpen en hoe je een transformatieproces kunt leiden. Dat onderwerp sprak mij het meest aan en dat zou ik in de toekomst graag verder willen gaan ontwikkelen.
