Ontdek hoe deze twee topsporters hun sportieve achtergrond combineren met het Leiderschap in Coaching Programma aan Johan Cruyff Institute in Amsterdam en hoe zij zich op deze manier breed ontwikkelen via hun sport en coaching
Dieke Hendriks en Jetze Plat zijn niet alleen actief als topsporters, maar ook gedreven coaches in opleiding aan Johan Cruyff Institute. Dieke Hendriks, wielrenster en recent afgestudeerd aan de Johan Cruyff Academy Tilburg, heeft haar passie voor wielrennen de laatste jaren gecombineerd met het behalen van haar hbo-diploma in Sportmarketing. Nu ze zich toelegt op coaching, deelt ze haar ervaringen over de transitie naar zelfgericht leren en de ontwikkeling van haar eigen coachingsstijl. “In het begin was dat wel even wennen,” geeft Dieke toe, “want bij de hbo-opleiding was er een duidelijk programma, maar de verantwoordelijkheid voor je eigen leerproces ligt bij de coaching-opleiding helemaal bij jezelf. Het gaat er vooral om dat je jezelf beter leert kennen, wie je bent, om van daaruit je eigen coachingstijl te ontwikkelen die bij je past.”
“In dit coachingprogramma ligt de verantwoordelijkheid voor je eigen leerproces helemaal bij jou. Het gaat erom jezelf beter te leren kennen, te begrijpen wie je bent en vervolgens je eigen coachingstijl te ontwikkelen die bij je past.”

Dieke Hendriks en haar team.
Ondertussen is Jetze Plat, die geboren is met twee onvolgroeide benen, een icoon geworden in de wereld van handcycling. Als Paralympisch kampioen heeft Jetze niet alleen zijn sportieve vaardigheden ontwikkeld, maar ook zijn inzicht in coaching en leiderschap. “Als topsporter ligt de focus eigenlijk altijd op mijzelf, maar ik wil mij ook heel graag ontwikkelen in alles wat hier omheen ligt.”, zegt Jetze Plat over zijn motivatie om het Leiderschap in Coaching Programma te starten. “Het motto van de opleiding is dat je pas anderen kan coachen, als je jezelf kan coachen en ik was er daarom van overtuigd dat deze opleiding mij betere inzichten zou gaan geven en ik keek er dan ook enorm naar uit om te starten!”

Jetze Plat.
De twee top atleten studeren met een studiebeurs van Telesport en belichamen de geest van Johan Cruijff: niet alleen uitblinken op het veld, maar ook daarbuiten en als leiders het voortouw nemen. Hun toewijding aan zowel hun topsport als hun persoonlijke ontwikkeling inspireert, om te streven naar excellentie, zowel op als naast het sportveld.
Jullie zijn allebei topsporters. Wat gaf precies die doorslag om nu met een opleiding in coaching te beginnen?
Dieke: “Als onderdeel van mijn studie aan de Johan Cruyff Academy Tilburg deed ik een minor Sports Performance, en daar ontdekte ik dat ik de trainingsleer en coaching ook super interessant vond. Je bent nooit te oud om te leren en het coaching vak bleef trekken. Toen ik afstudeerde ben ik dus eigenlijk gelijk doorgestroomd naar Johan Cruyff Institute, om met deze Leiderschap in Coaching Programma te starten.”
Jetze: “Ik was er in mijn hoofd al wel zo’n twee of drie jaar mee bezig, om deze opleiding te gaan doen. Het is best lastig om topsport te combineren met een opleiding ernaast. Maar ik wil na mijn actieve sportcarrière heel graag andere mensen kunnen helpen en ik denk dat ik daar nog veel in te leren heb. Ik denk dat ik als topsporter zelf veel heb meegemaakt, met name hoe coaching richting mijzelf werkt. En natuurlijk heb ik zelf ook al wel eens talenten geholpen. Daardoor ontdekte ik dat ik daar nog graag veel meer skills voor zou willen hebben. Dus dit was de perfecte optie voor mij.”
Hoe zit het met dit Leiderschap in Coaching Programma dat u het meest zal bijblijven?
Jetze: “Ik denk dat voor mij het allerbelangrijkste is, dat ik geleerd heb om goede en vooral ook veel meer open vragen te stellen, in plaats van vragen waarbij je misschien zelf al wel het antwoord in je hoofd hebt voordat je de vraag stelt. Ik ben me er echt bewust van geworden, dat ik vaak direct op zoek ging naar een antwoord, maar dat dat vaak een bevestiging was van een antwoord wat je eigenlijk al in je hoofd had, zeg maar. Ik heb geleerd hoe ik het geduld kan opbrengen, dat alle informatie helemaal uit de ander komt en dat je daarmee dan iets veel mooiers bereikt.”
En voor jou als sporter?
Jetze: “Voor mij als sporter eigenlijk vooral het herkennen van hoeveel verschillende coaches je eigenlijk om je heen hebt. En dat heel veel verschillende vormen van coaching allemaal kunnen werken, alleen allemaal wel echt op een andere manier. En ja, voor de ene persoon werkt het een beter dan voor een ander. Je gaat inzien hoeveel en welke coaching stijlen er eigenlijk allemaal zijn. Dat is heel verrijkend. Je kan zeggen dat mijn toolkit om verschillende mensen te kunnen begeleiden, dat die meer gevuld is. Die mag nog meer gevuld worden, maar daarmee ben ik volop bezig.”

Dieke Hendriks met enkele van haar mede-studenten/coaches.
En wat neem jij vooral mee uit de opleiding, Dieke?
Dieke: “Als sporter was ik heel erg oplossingsgericht bezig, ook als het om een ander ging. Door de opleiding zou ik nu eerder open vragen stellen, zoals Jetze ook aangaf. Ik zie nu in dat het vaak beter is om niet gelijk met de oplossing te komen, maar iemand zelf na laten denken. En zelf, als sporter, zat ik een hele tijd in een revalidatieproces. Ik wilde dan zo snel mogelijk weer terugkomen, wat natuurlijk ook wel logisch is. Maar ik realiseer me nu dat het tegelijkertijd in de weg kan staan van een compleet herstel. Dus beter reflecteren op wat je doet en de juiste balans vinden is heel belangrijk en dat is wel één van de dingen die ik als sporter meeneem van deze coachingopleiding.”
En hoe heeft de opleiding jou dan die balans weer terug kunnen geven?
Dieke: “Dat is een voortdurend proces en ook nu nog steeds bezig. Maar ik ben er heel bewust mee bezig. Aan de ene kant wil je heel graag presteren in je sport. Dat is natuurlijk ook iets waardevols wat je heel erg goed ondersteunt bij je revalidatieproces. Maar aan de andere kant is er tegelijkertijd het signaal vanuit je lichaam, wat aangeeft wat je ook nodig hebt. En als je niet naar de signalen van je lichaam luistert, of naar wat jij op dat moment nodig hebt, ja, dan gaat het zowel in de sport als in het coachen niet de goede kant op. Dus je moet zeker in balans zijn om alles goed tot zijn recht te laten komen.”
Welke docent heeft jullie vooral geïnspireerd en waarom?
Jetze: “Het mooie van het leertraject vind ik juist dat de docenten zo verschillend zijn. De ene is heel rustig en luisterend en zet jezelf aan het werk en de ander overspoeld je met informatie en dingen die je daaruit kunt filteren voor jezelf. Dus elke sessie is echt heel anders. En dat is in de sportwereld net zo. Elke coach is anders. Ik heb dus niet één favoriet, omdat het elke keer heel boeiend is dankzij die afwisseling.”
Dieke: “Ja, die mix is interessant; van iedereen kan je iets opsteken en wat dat is kan per persoon heel verschillend zijn. En als jij dan nog verder op een onderwerp in wilt gaan, of als jij iets megainteressant vindt, dan kan je die docent benaderen en dan is er ruimte om daar verder op door te gaan. Dus ik heb ook meer geleerd dan wat behandeld is binnen de sessies van de opleiding.”
Als jullie in de toekomst kijken, wat zou je dan met het geleerde willen doen?
Dieke: “Als sporter en coach neem ik het thema balans mee en het oplossingsgericht denken is er nu meer uit. Verder wil ik graag anderen gaan ondersteunen in hun ontwikkeling met deze ervaring. Ik denk dat je gewoon heel veel dingen meeneemt uit de coachingopleiding die je kunt inzetten, om allerlei verschillende personen te begeleiden. Iedereen is anders en voor iedereen werkt dus iets anders. Ik geloof er in ieder geval heel erg in dat als je je passie achterna gaat, je linksom of rechtsom daar komt waar je wil zijn. En dat zal ik dan ook de komende jaren, samen met alles wat ik hier geleerd heb in blijven zetten!”
Jetze: “Ik heb vooral geleerd, of eigenlijk afgeleerd, om te oordelen, iets wat ik misschien in het verleden wel sneller deed. Ik merkte hiervoor dat ik gemakkelijker kon samenwerken met mensen die op mij leken, maar dat ik moeite had met het begrijpen van degenen die een andere weg kozen. Ik heb geleerd hoe ik geduld kan ontwikkelen en ik ben nu beter in staat om verschillende perspectieven te begrijpen en te respecteren. Het is voor mij belangrijk geworden om de eigen waarde van anderen te waarderen en hen te begeleiden, terwijl ik tegelijkertijd probeer hun eigen koers te begrijpen om hen daarin te ondersteunen.”